Over de tekenaar Martijn Reeser kan ik kort zijn; nooit van gehoord en blijkbaar was dit uiterst belangwekkende album ook niet bepaald zijn doorbraak. Anders is het gesteld met Hans Auer. Journalist, columschrijver, hoofdredacteur van de Panorama, duidelijk een zeer bekwaam vakman met een uitzonderlijk gevoel voor humor en tijdsgeest. Die moeten we hebben, zal de uitgever hebben gedacht.
Wat de inhoud en de strekking van dit album aangaat; het is uitgebracht middels een initiatief van ‘De Voorlichtingsdienst Ontwikkelingssamenwerking van het Ministerie van Buitenlandse Zaken samen met de Stichting Teleac’. Nu, dan weet je het wel… Toch weet Hans Auer er binnen de gestelde eisen een fraaie draai aan te geven.
Hoofdpersoon is een Westerse ondernemer die in Afrika speciale nootjes produceert. Het probleem in Afrika is echter dat het geld altijd op is. Bovendien wordt de productie getraineerd door slechte communicatie en overmacht zodat de plaatselijke werknemers alle tijd hebben om zich bezig te houden met hun lieftallige echtgenotes. Dat moest beter kunnen!
Zo werd er een nieuw nootje ontwikkeld, met echter een vreemde eigenschap zo bleek: na enige tijd werden de Westerse knabbelaars allemaal zwart wat voor de nodige hilariteit en verwarring zorgde. Let op “Alle Menschen werden Brüder” of zoiets, er moet iets achter hebben gezeten. Per slot van rekening komt dit allemaal uit de koker van het Ministerie! (En Hans Auer natuurlijk).
Of het allemaal de zaak goed heeft gedaan staat te bezien. Misschien was het album te vroeg en zou het beter vandaag de dag uitgegeven kunnen worden. Wie weet. Het Ministerie hebben we er in ieder geval niet meer over gehoord! Misschien nu…
Recente reacties