Selecteer een pagina

Het was Stalin die ooit eens opmerkte dat je de toekomst niet kunt veranderen omdat die niet bekend is, maar het verleden wel….Reden voor Georg Orwell om het beklemmende ‘1984’ te schrijven. Als daar na langdurige oorlog eindelijk vrede wordt gesloten, moeten alle beschrijvingen en documentatie worden aangepast; er was immers altijd vrede geweest!

Helaas geldt dit ook wel eens voor het beeldverhaal ,lijkt het wel. Als Hergé bijna 100 jaar geleden een beschrijving geeft van het vroegere primitieve Congo dan is dat een tijdsbeeld. Totdat een Congolees een rechtszaak aanspande en won zodat ‘ Tintin en Congo’ nu in een aantal landen op de zwarte lijst staat. 

Hetzelfde dreigde te gebeuren met de naoorlogse verhalen van Sjors en Sjimmie in Nederland.  Sjimmie is een buitengewoon slim en  beleefd Afrikaans jongetje die met Sjors mee  komt naar Holland. Daar leert hij razend snel redelijk Nederlands spreken en beleeft vele spannende avonturen die alle goed aflopen. Tot zover niets aan de hand dus, in tegendeel maar ook hier slaan de puriteinen toe. Sjimmie is immers zwart ( ja doei…) en draagt traditionele Afrikaanse kledij, en zulks zou niet mogen! Ook zou Sjors zich belerend en superieur opstellen! Echter als de twee vrienden een avontuur in Afrika beleven zijn de rollen omgekeerd. Zo kan het dus ook !

Kortom, de geschiedenis laat zich niet herleiden. Ooit vertelde een bejaarde Congolees hoe hij ooit naar België was gevlucht en daar te werk werd gesteld als slagersgast. Hij moest dan , met de bestelling, bij de klant achter op de keukendeur kloppen en heel hard roepen: ‘Pas de peur madame, c’est le negre ‘! ( authentiek ).

Kijk, dat kon zelfs Hergé niet verzinnen…

Tintin au Congo
Sjors en Sjimmie in de Rimboe